Los van de heisa rond het loon voor topmanagers is het me opgevallen dat Johnny Thijs erin geslaagd is om van BPost een gezond overheidsbedrijf te maken door de principes van de fusion way niet alleen toe te passen, maar ook in de pijplijn te plaatsen voor een verdere gezonde ontwikkeling van zijn organisatie. Zijn recentste plannen om aan postbodes veel meer taken toe te bedelen dan enkel de verdeling van de post, gaan immers nog verder in die richting van de fusion way.
Johnny Thijs, de CEO van BPost was de afgelopen dagen niet uit het nieuws weg te branden. Als hij maar 290.000 euro per jaar mag verdienen, vindt hij dat loon immers niet rechtvaardig, zo blokletterden alle media, duidelijk met de bedoeling om te zeggen hoe immoreel dat is. Slechts terloops werd vermeld dat de topmanager er dankzij zijn visie in geslaagd is om bij Bpost een Sabena-scenario te vermijden en dus ook de duizenden sociale drama’s waarvan we bij de teloorgang van de nationale luchtvaartmaatschappij zaliger maar al te vaak getuige zijn geweest. Over de vraag of dat een toploon van 1,1 miljoen euro waard is, wil ik me niet uitlaten maar het is toch een niet geringe verdienste waarover vriend en vijand het eens zijn.
Vanuit wat ik in mijn boek geschetst heb, vind ik het trouwens veel belangrijker erop te wijzen dat veel van de initiatieven die Thijs hebben geholpen om BPost weer op het juiste spoor te zetten zeer sterk geïnspireerd zijn door de principes van de fusion way. Ook zijn recentste ideeën om van de postbode een manusje-van-alles te maken, gaan in die richting. Het sterkt – hoe kan het ook anders? – nog maar eens mijn overtuiging dat de fusion way een manier is om grote problemen van deze tijd aan te pakken. Onder impuls van Thijs voert BPost momenteel gesprekken met verzekeraars, watermaatschappijen en energieleveranciers. De meeste van die organisaties hebben volgens de topman van BPost omwille van de digitalisering of uit besparingsoverwegingen het fysieke contact met de klanten verloren, terwijl dat in deze tijd erg belangrijk blijft. Zien we immers niet dat mensen ondanks een nooit geziene hoeveelheid virtuele “vrienden”, nog nooit zo eenzaam zijn geweest als vandaag? Daarom wil BPost via de postbode voor al die organisaties he menselijke contact herstellen.
Zo kunnen verzekeraars de postbode inschakelen om vaststellingen te doen bij de klanten en kunnen postbodes voor de gas- water- en elektriciteitsbedrijven meteropnames gaan doen. Als de gesprekken met de verschillende organisaties tot een goed einde worden gebracht, zouden postbodes na een aantal bijkomende opleidingen al in 2014 op die manier aan de slag kunnen. Ook met dit idee combineert Johnny Thijs logica en passie en kan BPost ondanks de bijzonder snelle daling van het behandelde postvolume een belangrijke overheidswerkgever blijven. Dat de topman zelf vindt dat zijn fusion way ideeën meer waard zijn dan een jaarloon van 290.000 euro laat ik voor zijn rekening. Ik kan alleen vaststellen dat andere overheidsmanagers die eveneens een stuk meer verdienen dan de premier maar minder met de principes van de fusion way hebben gewerkt in hun organisaties ook minder succesvol waren dan Johnny Thijs tot nu toe is geweest.